روایات امام رضا(ع)

به دیدن یکدیگر روید، تا یکدیگر را دوست داشته باشید.

دوست هر کس عقل و دانایی او است و دشمن هر کس جهل و نادانی او می باشد.

هر کس می خواهد، نیرومندترین مردم باشد، باید بر خدا توکل کند.

دوست هر کس خرد و عقل او است و دشمن او جهل و نادانیش می باشد.

از امام رضا(ع) پرسیدند: بهترین بندگان خدا چه کسانند؟ فرمودند: آنان که چون نیکی کنند، شاد و خرسند شوند؛ و چون کار زشت از ایشان سر زند استغفار و طلب آمرزش کنند؛ و هر گاه به آنها چیزی عطا شود، شکرگزاری کنند؛ و زمانی که گرفتار شوند، پایداری نمایند؛ و زمانی که به خشم آیند، گذشت کنند».

از امام رضا(ع) پرسیدند، حد و اندازه توکل چیست؟ فرمودند: از غیر از خدا نترسیدن.»

از ما نیست کسی که همسایه اش از شر او در امان نباشد»

پیامهایی در مورد امام رضا(ع)

1-امام رضا(ع) عضوی از اهل بیت(ع)

امام رضا(ع) ستاره ای روشن از ستارگان هدایت و رستگاری است و عضوی از اهل بیت(ع) می باشد. از همین رو، زندگی و زندگی نامه پر بارش، راهگشای راه هدایت طلبان و تابلوی راهنمایی، برای پویندگان طریق تقوا و عبادت می باشد.

2-لطف و کرم امام رضا(ع)

امام رضا(ع) به خوشایند خدا خشنود بودند، مرز رضایتشان ناشناخته و دریای احساسشان بیکرانه است. چه زود راضی می شوند و چه سریع حاجت می دهند! ابر کرمشان همواره سایه گستر است و باران لطفشان بر هر زائر دلسوخته ای می بارد.

3-نسیم مهر

همین که پا به صحن حضور و رواق دیدارش می گذاری، نسیم مهر به پیشوازت می آید و جان و دلت را گرم در می گیرد، خستگی راه را از جانت می شوید و حیاتی نو به تو می بخشد. تو در آنجا جمعیتی فشرده را می بینی که گرد ضریحی مقدس پروانه وار می چرخند.

در آنجا هر کس آرزویی در سینه دارد که با تمام وجود بر زبان می آورد. رضا زود راضی می شود حتی اگر نیازت را بر زبان نیاوری و فقط در دل سرگرم آن باشی، خواسته ات را می داند و بر می آورد.

4-قبله هفتم

بارگاه ایشان قبله هفتم» نامیده شده، و چون کعبه، مدینه، نجف، کربلا، کاظمین و سامرا، مقدس و ملکوتی است. فرشتگان به آن رفت و آمد دارند. و در و دیوارش با پر و بالشان آشناست. و ساکنان عرش زائر و ناظر آنند.

5-جود و کرم امام رضا(ع)

حضرت رضا(ع) آشکار و نهان، به نیازمندان و مستمندان کمک می کردند و برای رفع مشکلات آنها کوشش پی گیر و مداوم داشتند، بارگاه مقدسشان نیز از دیر باز تاکنون مرکز شفا، درمان و عنایات خاصه آن حضرت بوده است و همواره زائران مخلص از آن بهره برده اند.

6-بنده خاص خدا

امام رضا(ع) همچون پدر و اجداد پاکشان قبل از هر چیز بنده خالص خدا بودند. و در پرتو همین بندگی به ارزشهای والای انسانی و مقامهای بلند معنوی دست یافتند، زهد و عبادت، راز و نیاز و مناجات و سجده های طولانی ایشان، نشان می داد که دلداده خدا هستند و رابطه تنگاتنگ عاشقانه با ذات پاک خدا دارند.

7-اوج فروتنی و خوش رفتاری با مردم

حضرت رضا(ع) در اوج فروتنی و خوش رفتاری با مردم بودند. ابراهیم بن عباس در این باره چنین می گوید: هرگز ندیدم امام رضا(ع) به کسی بی احترامی کنند یا سخن کسی را قطع کنند. هیچ گاه در برابر کسی که رو به روی ایشان نشسته بود پاهایشان را دراز نمی کردند و تکیه نمی دادند و هیچ گاه ندیدم که با قهقه بخندند بلکه خنده ایشان تبسم بود.

8-تواضع و فروتنی

تواضع و فروتنی از صفات زیبای انسانی است. حضرت رضا(ع) که در تمام سجایای اخلاقی و فضایل نفسانی نمونه و سرمشق دیگران بوده اند. در این خصلت نیکو نیز گوی سبقت را در عصر خود از همگان ربودند.